පැතුමන් මගේ...
සෙනෙහස් සුවය උතුරන නුඹේ හද මඬල
සොඳුරු බවින් පිරිපුන් නුඹේ මුව කමල
සිත සනසමින් මුමුණන නුඹේ වදන් පෙළ
භවයෙන් භවය පතනෙමි මට හිමි වන්න...
සිහිලැල් සුවඳ විහිදෙන නුඹේ වත කමලේ
හිනැහී දිලෙන තරුකැට වන් නෙතු සඟලේ
යහනක සුවය දැනෙනා නුඹේ ලය මඬලේ
වැතීරී මියෙන්නට පතනෙමි හැම භවයේ...
0 ප්‍රතිචාර:
Post a Comment
කතා පොත කියවල මොනවද හිතුනේ ?
ලියල යන්න පද පේලියක් ; ඒක තමයි තව ලියන්න මට ලැබෙන හොඳම සවිය